Dit brok ijzer met duidelijk zichtbare vloeipatronen is een achterblijfsel van de productie van ijzer. IJzerhoudende brokken uit de bodem, zoals zogenaamde klapperstenen, werden in de Middeleeuwen in een oven onder hoge temperaturen verhit. Tijdens dit proces zakte het meest zuivere ijzer in de bodem van de oven en bleef daar achter. Dit noemt men ook wel de wolf. Deze wolf werd vervolgens omgesmeed tot bruikbaar basismateriaal voor de smid. Bij de productie van de wolf vloeide echter ook minder zuiver ijzer uit de oven. Dit was niet bruikbaar voor verdere bewerking en werd weggegooid. Deze vloeislak heeft ergens in de Middeleeuwen hetzelfde lot ondergaan.
Westsingel – Hellestraat 2008